سلام،بسيار مشاعره قشنگي بود بين شعرا"منظورم برا شعر سيب حميد مصدق"حيفم اومد از منظر خدا تو اين شعر حرفي به ميون نياد،البته من شاعر نيستم،همينجوري اين شعر به ذهنم اومد براتون نوشتم.کوچيکتون احسان

اين چنين قصه ها

بارها من ديدم

و براي اين بود

که بگفتم،آدم

سيب را دزدانه

نَکَني بي اذنم

بهر هرکس،حتي

دختر همسايه

و تو چيدي و دويدي بيرون

از بهشتم،پي هر بيگانه

عشق تو من بودم

عاشقت من بودم

و از آن روز سالها ميگذرد

و من آرام آرام غرق در اين فکرم

که چرا باز،ز من اذن نميگيري تو

تا که خرسند کنم

تو و آن دختر را

سيب دندان زده را

باغبان و همه مردم را